Tuttugasti og níundi gleðidagur er öskudagur. Hugur og hjarta eru hjá þeim sem upplifa ótta og angist og eru í vanda vegna gossins í Grímsvötnum. Við viljum gera að okkar þessa bæn eftir Kristján Val Ingólfsson, vin okkar og samstarfsmann.

Þegar æðandi kraftar eldsins
úr iðrum jarðar,
þrýsta öskunni til himins
breiða hana yfir byggðirnar,
byrgja auglit sólar,
fela angan jarðar ,
og fylla vit alls sem andar,
áköllum við þig ó, Guð
um miskunn.

Þú, sem í árdaga bast höfuðskepnurnar
og breyttir óskapnaðinum í sköpun
við biðjum þig,
Kom í mætti þínum
og beisla óhemjuna,
svo að aftur verði kyrrð og friður á jörðu,
ullin verði aftur hvít
og jörðin græn
og fólkið gangi til iðju sinnar
í öruggu trausti,
til verndar þinnar
og varðveislu
í frelsaranum Jesú Kristi.
Amen.